Melbourne
We komen later aan op Melbourne, dat wordt haasten naar de aansluitende vlucht van Quantas die geboekt staat om te vertrekken naar Christchurch om 9:10 lokale tijd. Het is geen groot vliegveld zoals Dubai, dat moeten we kunnen halen.
De security check is ergens in een klein halletje die we bereiken via een trap waar een flink aantal mensen staan die allemaal door 1 vrouwelijke security beambte gecheckt moeten worden. Ze loopt flink te commanderen wat de passagiers moeten doen om zo snel mogelijk door de check heen komen. Het is wel erg komisch, het lijkt wel een cabaret voorstelling.
We geven aan dat we en veel andere passagiers niet op tijd bij hun vliegtuig kunnen komen, maar dat maakt haar niet veel uit. Ze zegt dat ze al gebeld heeft met de gate waar het vliegtuig staat te wachten, ze wachten wel tot iedereen netjes gecontroleerd is.
Ineens hoor ik via de omroep installatie mijn naam en de mededeling dat ik mij zo snel mogelijk moet melden bij de balie van de gate waar het vliegtuig wacht. Snel lopen we naar die balie, waar men vraagt om een bewijs dat ik ook een retour vliegticket heb. Ze waren zeker bang dat ik niet terug naar Nederland zou gaan.
We werden als eerste in het vliegtuig gelaten, daarna kwamen pas de andere passagiers. Het vliegtuig zat goed vol, de laatste vlucht tot de landing op Christchurch.
Heel andere type stewards en stewardessen dan de charmante bij Emirates. Deze zijn van een wat stevig formaat. Ook het eten op deze vlucht is van een minder kwaliteit, maar het duurt maar 3 uur zodat we om 14:30 lokale tijd landen.
De koffers komen snel aan en we lopen naar de taxi standplaats. Een busje waar meerdere passagiers mee vervoert kunnen worden is het goedkoopste, maar de enige is al vol. We worden door de chauffeur in het nederlands aangesproken, hij zegt dat er niet zoveel verschil is in de prijs als je een normale taxi neemt.

We nemen de eerste taxi die beschikbaar is, een aardige chauffeur uit Iran brengt ons naar 53 Hastings Street West, de B&B Designer Cottage van Chet Wah.
Prima kamer en ook nog een heel aardige eigenaar. Er zijn een paar algemene ruimtes voor de gasten, een kleine keuken met koffiezet apparaat en een apart tuinhuis voor het ontbijt.
Chet geeft een aantal opties om in Christchurch te gaan doen, we hebben tenslotte morgen nog de hele dag, overmorgen kunnen we de camper gaan ophalen. We gaan maar alvast op zoek naar een restaurant in de buurt, er zijn eigenlijk alleen maar takeaway en restaurantjes die gesloten zijn. Bij een takeaway nemen we pitabroodjes, niet zoals wij die kennen, maar aziatische rolls van flink formaat.
Bij deze wandeling valt op dat er veel bedelaars en dronkaards zijn in dit wijk van Christchurch, Chet noemt ze ‘Happy People’ en dat klopt ook.
We maken het niet laat, in de vliegtuigen kun je niet echt slapen, we hebben heel wat in te halen.